Иловатан ҳаминро гуфтаниам, ки даъвати наҳзатиҳо ва ҳаводорони онҳо ба гирдиҳамоӣ ва тазоҳурот як андешаи  ботил аст, ки мехоҳанд мардумро гумроҳ созанд, вале ин пиндорест, ботил. Чунки мардуми кишвар сиёҳу сафедро барвақт фарқ мекунад ва аз ин тафриқаандозон аз ҳамин ҷо то Аврупо безоранд. 

Аксари коршиносон ҳам дар гузашта изҳори андеша намуда буданд, ки дигар идеяи “ислому арзишҳои исломӣ” дархӯри кори Кабириву ҷонибдоронаш нест ва гузашта аз ин, чунин мавқеъгирии наҳзат мухолифи оинномаву барномаҳои ин ташкилоти террористист. Зеро тибқи оиннома (агар Кабирӣ вақт ёфта оинномаи ҳизби худро хонда бошад) ҳадафи ниҳоии ТЭТ ҲНИ ин бунёди давлати исломӣ дар Тоҷикистон аст.  Ҳоло якбора мавқеи Кабирӣ дигар шудааст ва ӯ ахиран дар яке аз мусоҳибаҳои худ иброз намуд, ки ҳадафи онҳо бунёди ҷомеаи “воқеан демократӣ ва дунявӣ” аст. Мантиқ куҷост?

Аслан, ин гурӯҳи хоинон ба ҳеҷ як арзиш садоқат надоранд, парвои ҷавонону миллат ва ё сулҳу оромишро надоранд. Аз ҳаракатҳои худ дар гумроҳсозии андешаҳои ҷавонон заррае ҳам азоби виҷдон намекашанд, чунки барои ин гуна хоинон танҳо шароити маишии худашон эътиборе дораду бас.

Дар бораи ҳамкории наҳзатиҳо бо «ДИИШ» дар Сурияю Ироқ расонаҳои зиёде зикр намудаанд ва ин як амали исботшудаи бе шакку шубҳаест. Дар хабарҳои нашркардаи наҳзатиҳо гуфта шудааст, ки мавзӯи асосии гирдиҳамоӣ ҳифзи ҳуқуқи маҳбусон мебошад. Агар воқеан ҳам гирдиҳамоӣ барои пуштибонӣ аз ҷинояткорон баргузор гардад, пас наҳзат бори дигар бо ин амалаш исбот менамояд, ки наҳзат пуштибонии аслии «ДИИШ» дар Аврупо мебошад.

Хиёнат ва қатлу куштори бераҳмона самти муҳими фаъолиятҳои тахрибкоронаи ташкилоти эктремистӣ- терористии ҳизби наҳзати исломро ташкил медиҳад. Ҳизби террористие, ки роҳбаронаш дар фосилаи начандон дури таърихӣ рӯзҳои сахту даҳшатро ба сари мардуми мо оварданду боз худро “дӯстдори мардум” мехонанд.  Ҷанги хонумонсӯзи солҳои 90- ум аз нақшаҳои палиди ҳамин гурӯҳ буд, ки ҳазорон нафар кушта, бадарға ва бехонумон шуданд.

Мо бояд ин нуктаро дарк кунем, ки мубориза бар зидди андешаи тангу торику ифротии наҳзатиён-ин мубориза дар роҳи ҳифзи Тоҷикистони соҳибистиқлол, фарҳанги волои миллӣ, забони поку ноби тоҷикӣ ва рӯзгори осоиштаи мардум мебошад.

Оромиву сулҳу суботи кишвари азизамон неъматест, ки имрӯз ба чашми душманон чун хор ҳар замон мехалад ва онҳоро нороҳат месозад. Душманони зархарид бо хоҷагони хориҷии худ ба монанди кӯршапараке, ки офтобро дидан наметавонад, мекӯшанд чунин вонамуд созанд, ки дилсӯзи ин сарзаминанд. Аммо дигар нақшаҳои ин хоинон чун нақши рӯи об аст, ки аслан умри дарозе надорад. Ин ҳарзабофон дар хоби ғафлати худ ғуборҳое мебинанд, ки дар он ғуттаваранд.